W jaki sposób „bio-banding” pomaga młodym miotaczom z Clare w osiągnięciu ich potencjału
Z MAŁYCH, A CZASAMI DUŻYCH żołędzi wyrastają potężne dęby.
Dowód A: Zawodnicy drużyny hurlerskiej Clare, którzy w sobotę zmierzą się w finale mistrzostw Electric Ireland All-Ireland Junior Hurler z drużyną Waterford.
W skład grupy Clare wejdzie pierwsza grupa graczy, którzy przeszli szkolenie w zakresie bio-bandingu, które w 2022 r. weszło w życie w zespołach akademii Clare U14.
To rozbrajająco prosty pomysł, mający na celu maksymalne wykorzystanie potencjału utalentowanych młodych graczy bez względu na ich wzrost – podzielenie ich na oddzielne grupy treningowe na podstawie wieku biologicznego, a nie chronologicznego.
Dlatego mniejsi i lżejsi gracze, którym jeszcze daleko do osiągnięcia szczytowej prędkości wzrostu lub do okresu szybkiego wzrostu, trenują razem, podczas gdy wyżsi i ciężsi gracze, którzy są bliżej pełnej dojrzałości, robią to samo.
Teraz, zamiast sytuacji, w której 14-latek o wzroście 183 cm i silnym wzroście szybko rozbija utalentowanego, ale niższego obrońcę, co nie sprzyja rozwojowi żadnego z nich, mamy do czynienia z o wiele bardziej wyrównanymi warunkami gry.
Zastosowanie bio-bandingu w zespołach Clare Academy było pomysłem Roba Mulcahy'ego, który kierował ich działem rozwoju sportowego nieletnich i jest teraz w czwartym sezonie. W 2023 roku rozegrali pierwsze gry wyzwania bio-bandingu przeciwko Limerick.
„To naprawdę genialny pomysł, żeby mniejsi chłopcy byli w swoich grupach, wszyscy zeskakiwaliby ze siebie nawzajem, a potem więksi chłopcy, którzy zwykle odpychaliby mniejszych, teraz są w swojej własnej grupie i rywalizują z facetem, który ma takie same gabaryty, czyli 14 lub 15 lat” — powiedział menedżer drużyny młodzieżowej Clare Ger O'Connell, który poprowadził swój zespół do sobotniego finału w Thurles.
„Teraz muszą częściej używać nóg, muszą przyspieszyć rzucanie, ponieważ inny gracz, z którym się spotykają, jest równie duży i nie mogą go przepchnąć ani odepchnąć. Pomaga to również mniejszym chłopakom rozwinąć większą pewność siebie w atakowaniu i szybkim i ostrym odbieraniu piłki. To genialny pomysł”.
Ronan Keane, trener techniczny drużyny Clare U14, przedstawił wgląd w to podejście w filmie wyjaśniającym, który powstał w 2023 r.
„Wszyscy widzieliśmy niedopasowania, które miały miejsce w tym wieku” – powiedział Keane. „Ale mimo to powiedziałbyś, że nigdy nie wystawisz 11-latka do krycia 17-latka, ponieważ byłoby to nielogiczne i nie miałoby sensu. Ale w rzeczywistości to właśnie może się zdarzyć w U14, gdy wiek biologiczny i chronologiczny są różne. Może to być plus minus dwa lub trzy lata”.
Pozostawieni samym sobie, więksi gracze na poziomie nieletnim mają tendencję do biegania bardziej po liniach prostych. Ponieważ najkrótsza droga z A do B jest linią prostą i zazwyczaj mogą torować sobie drogę swoją mocą.
„Kiedy mają do czynienia z graczami o podobnym poziomie, muszą rozwijać lepsze umiejętności, zwinność i umiejętności związane z ruchem” – wyjaśnił Keane o wczesnych twórcach.
To samo zjawisko występuje w futbolu gaelickim, gdzie wielcy gracze wyróżniają się w wieku nastoletnim, często strzelając gole dla zabawy i dominując w grach, tylko po to, by z biegiem lat zostać wyprzedzonymi przez graczy, których skok wzrostu nastąpił później. Często ci późni twórcy, jak obecna potęga futbolu w Galway, Damien Comer, pracowali ciężej nad swoimi umiejętnościami w młodszym wieku.
„Widzę to teraz jako nauczyciel pracujący z młodszymi chłopakami – ci młodsi chłopcy, którzy walczą, mogą mieć trochę problemów, ale wiadomo, że dadzą sobie radę” – powiedział Comer na początku tego roku w podcaście The Puke Football Podcast.
„Podczas gdy starsi chłopcy, którym jest łatwo, gdy są młodsi, zawsze mają problemy, jeśli nie pracują nad swoimi umiejętnościami, zawsze mają problemy, gdy się starzeją”.
Clare interweniowała i dała zarówno wczesnym, jak i późnym deweloperom większą szansę na osiągnięcie pełnego potencjału. Proces ten dobrze działa w przypadku dużej, ponad 70-osobowej grupy graczy w grupach akademii, w U14 i U15.
Dane zebrane kilka lat temu od pewnej grupy graczy akademii, którzy wszyscy urodzili się w 2008 roku, były uderzające.
Jeden z graczy, w wieku 14 lat i jednego miesiąca, miał przewidywany wzrost w wieku dorosłym ponad 6 stóp i 2 cale i miał do nadrobienia tylko 5% wzrostu. Inny gracz z tej samej grupy, który miał osiągnąć podobny wzrost, miał do nadrobienia kolejne 12% wzrostu.
W 2023 roku w akademii piłkarskiej Clare jeden z zawodników miał 193 cm wzrostu i ważył ponad 104 kg, a drugi miał 173 cm wzrostu i ważył nieco ponad 64 kg.
Dane pomogły Clare podzielić graczy akademii na trzy odrębne grupy: tych, którzy osiągnęli dojrzałość poniżej 90%, tych między 90% a 95% i tych powyżej 95%.
Były starszy menedżer camogie Clare O'Connell pracował z drużynami młodzieżowymi Clare przez trzy sezony, zanim został mianowany menedżerem juniorów na rok 2025. Zajmował się zawodnikami, którzy przeszli proces bio-bandingu na poziomie U14 i U15. Mamy nadzieję, że do czasu, gdy dotrą do juniorów, wszyscy będą bardziej rozwinięci i będą lepiej umieli współistnieć na boisku.
„Kiedy dotrzesz, powiedzmy, do naszej obecnej drużyny juniorów, do takich zawodników jak Liam Murphy, który jest niższy, musi być w stanie stawić czoła Jackowi O'Halloranowi, Evansowi Crimminsowi czy Dara Kennedy, który ma 198 lub 190 cm wzrostu” — powiedział O'Connell.
„Myślę, że pewność siebie, jaką ci chłopcy budują w wieku 14, 15 i 16 lat, jest wspaniała, zwłaszcza teraz, gdy trenują z nami trzy lub cztery dni w tygodniu jako juniorzy
„Teraz ci chłopcy byliby pierwszą grupą, która przeszłaby przez to w wieku 14 lat. Teraz, trzy lata później, są nieletni. To świetny pomysł i wiem, że U14 kontynuują to. To genialne, ponieważ pozwala mniejszym chłopakom nabrać pewności siebie, a większym chłopakom rozwija części ich gry w hurling, których będą potrzebować, gdy dorosną”.
Sprawdź najnowszy odcinek podcastu GAA Weekly kanału The42 tutaj
The 42
